EXIT: “Σε περίπτωση κινδύνου, ο φωσφορίζων διάδρομος θα ανάψει και θα σας οδηγήσει στις εξόδους του αεροσκάφους”. Μένει να αποδειχθεί αν η αποβίβαση θα είναι επιτυχής. Η πρώτη “αποβίβαση” από την ΕΕ είναι γεγονός χωρίς να είναι γνωστός ο τρόπος και οι ακριβείς συνέπειες, οι πρακτικές εφαρμογές της απόφασης για τους μόνιμους κατοίκους, τους ταξιδευτές, τους μετανάστες, όσους επιθυμούν να ταξιδέψουν από και προς το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως σήμερα το γνωρίζουμε, αλλά και ό,τι αυτό σημαίνει για όσους νιώθουν Ευρωπαίους και κατοικούν εκατέρωθεν.Φαίνεται τελικά ότι το ταξίδι της παγκοσμιοποίησης έχει τα δικά του stop-over. Ήταν περίπου 15 χρόνια πριν, όταν είχα την τιμή να παρακολουθήσω μία “save as” διάλεξη του Καθηγητή Δρ. Πασσαδέου από τη Σορβόννη για την παγκοσμιοποίηση. Είχα γίνει μάρτυρας της πιο επίκαιρης σημερινής αλήθειας. Μιλώντας για τις διεθνείς σχέσεις, την ΕΕ και τη σχέση του Ηνωμένου Βασιλείου με τις υπόλοιπες χώρες, το κλίμα δεν ταίριαζε με τη welcome-euro, προ-Ολυμπιακή ευφορία στο αμφιθέατρο.“Στην ιστορία έχουν υπάρξει κράτη σε διάφορες μορφές χωρίς νόμισμα, είναι όμως η πρώτη φορά στην ιστορία, που δημιουργείται νόμισμα χωρίς κράτος”. Οι αντιδράσεις πολλές, ο δημιουργικός προβληματισμός ακόμα περισσότερος. Αυτή η φράση έδωσε το στίγμα της συζητήσης, τις προϋποθέσεις για την επιτυχία, τους κινδύνους για την αποτυχία του νέου οικονομικού εγχειρήματος και τις ιδιαιτερότητες της ανέκαθεν αμφίπλευρης διεθνούς ταυτότητας του Ην. Βασιλείου.

Το αποτέλεσμα συνδιαμορφώνοντας την κουβέντα; Αν δεν αλλάξει η ίδια η ΕΕ ταυτότητα, το ταξίδι θα είναι χωρίς επιστροφή και για την ίδια και για το πρώτο μέλος, που πιθανότατα να ακολουθήσει διαφορετική πορεία (σε μια ιδιότυπη ίσως σχέση).  Η συνέχεια;Η έννοια της ομάδας δεν θα πάψει να υπάρχει. Η μορφή της όμως ναι. Ένας πυρήνας σε κάθε ομάδα φαίνεται να είναι πλέον αυτός που θα οδηγήσει τις εξελίξεις στη νέα εποχή και αν αυτό δεν σταθεί δυνατό, οι ομάδες μπορεί να είναι περισσότερες. Δημόσια και πολιτιστική διπλωματία θα αναλάβουν νέο ρόλο. Νέοι προορισμοί, νέα ταξίδια!

Σήμερα έμοιαζε να έγινε το fast forward εκείνης της συζήτησης. Νιώθω τυχερός που γνώρισα τέτοιους ανθρώπους. Ακόμα πιο τυχερός, που μοιράζομαι τις σκέψεις μου με πραγματικούς συνταξιδευτές.

Κάπως έτσι, είχα την τύχη να βρεθώ ως ομιλητής αυτές τις ημέρες σε διεθνές ακαδημαϊκό συνέδριο (βλ. σχετικό άρθρο εδώ), όπου σε λίγα τετραγωνικά μέτρα συσπειρώθηκαν οι απόψεις συναδέλφων από τις 5 ηπείρους. Παλιές φιλίες και νέοι συνάδελφοι, δικτύωση σε κριτικό πνεύμα. Είναι εκείνες οι στιγμές που αμφιβάλλεις αν τελικά υπάρχουν στεγανά στο νου και επαναπροσδιορίζεις την καθημερινότητα στον κόσμο. Ήταν μια προετοιμασία γι’ αυτό που έρχεται, όχι όπως σήμερα το ακούς, το διαβάζεις, αλλά όπως οι πραγματικές περιστάσεις απαιτούν από εσένα να το ερμηνεύσεις κριτικά…

Με εφόδιο τη γνώση, το ταξίδι δεν σταματά ποτέ!